เดือนสุดท้าย(กว่า) ณ ประเทศน่าน

ตอนนี้ข้าพเจ้าก็ได้กลับมาสู่ประเทศน่านเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หลังจากลั๊ลล้าไร้สาระทำกิจกรรมต่างๆ ณ กรุงเทพมหานครเป็นเวลานาน ที่ต้องกลับมาก็เพราะยังเป็นนิสิตสิครับ ลองไม่กลับมามีหวังโดนพ้นสภาพนิสิตของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยแน่ๆ มีงานและโปรเจ็คมากมายที่ จ.น่าน รอคอยข้าพเจ้าอยู่ สรุปสั้นๆ ว่าตอนนี้ผมมาใช้ชีวิตเดือนสุดท้าย(กว่าๆ)ณ ประเทศน่านแล้วครับ

พักหลังมานี้ไม่รู้เป็นไรปวดหัวจี๊ดๆ ทางสมองซีกขวา ที่มั่นใจแน่ๆ ว่าไม่ได้เป็นไมเกรนหรือปวดหัวปกติอย่างแน่นอน แต่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร กลัวอยู่ ๒ อย่าง คือ เนื้องอก หรือ พยาธิขึ้นสมอง หุหุ ยิ่งดู FW Mail เยอะๆ อยู่ด้วย สยองๆ แค่อาการถ่ายเป็นเลือดนี้ก็ทำเอาสภาพใกล้ตายอยู่ล่ะ ยังไม่นับอาการอื่นๆ อาทิ ปวดตา เมื่อยตัว ฯลฯ (ไม่น่าอยู่รอดได้นะ)

ตอนนี้ตัดผมสั้นหน่อย(ไม่ถือว่าเป็นทรงใหม่เท่าไร) มีแว่นใหม่กรอบสีแดงๆ ด้วย ใส่แล้วดูเกย์ชะมัด แต่ก็แต่งเอาขำๆ เซ็ทผมด้วย เครียดอะไรมาก็ระบายกับหัวเราดีที่สุด เอิ๊กๆ ช่วงนี้โด๊ปข้าวโด๊ปยารักษาตัวเลยดูบวมขึ้นเรื่อยๆ แต่หน้าตาดูผ่องใสขึ้น แต่ให้แต่งแบบนี้ทุกวันก็ไม่ไหว นานๆ ทีแก้เซ็ง แต่ก็อยากตัดผมสั้นๆ จะได้ดูหน้าเด็กๆ เอิ๊กๆ

ช่วงนี้มี Project ให้ทำมากมาย ต้องทำตัวให้สมกับการเรียนพัฒนาซอฟต์แวร์สักหน่อย หลังๆ เริ่มเป็นแนวนิเทศมากไปล่ะ อยากเรียนนิเทศแสดดดดดดดดดดดดดดด