ดึกๆ แบบนี้ได้เวลามาสร้างอารมณ์เปลี่ยวๆ เขียนบล็อกเสี่ยวๆ ออกมา จากความเดิมตอนที่แล้วที่มีบ่นๆ เรื่องของใครสักคน จะว่าไปก็อายุ ๒๑ ปีย่าง ๒๒ ปีแล้ว ถ้าข้าพเจ้ายังโกหก หน้าด้าน ว่าไม่มีแฟนก็ดูจะไม่น่าเป็นไปได้ คนเราก็ต้องมีกันบาง อาจจะเป็นแค่แอบชอบ แอบรัก มีคนมาสนใจ หรือจนถึงมีอะไรกัน(เวอร์ไปไหม การกินข้าวด้วยกันถือว่ามีอะไรกันเหรอ - -") แต่ก็จะขอเขียนประเด็นเกี่ยวกับคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตหน่อยก็แล้วกัน ถึงแม้จะผ่านเข้ามาแล้วเลยออกไปเลยก็ตามแต่เหอะ แต่นึกถึงก็มีความสุขได้
แปลกนะที่ตามจีบส่วนใหญ่จะเป็นคนที่อายุน้อยกว่า(เพราะหลอกคนที่อายุเท่ากันไม่ค่อยสำเร็จ) อาศัยหน้าตาแก่เข้าสู้ว่างั้น ก็มีความสุขนะพอคิดถึงเวลาที่ผ่านมา(และผ่านไป) มีจีบคนที่อายุเท่ากันบ้าง แต่ถ้านับวันเกิดกันข้าพเจ้าก็แก่กว่า(ไม่น่าเรียนตามเกณฑ์เลย) คนที่จีบๆ ด้วยก็มีหลากหลายนะ คณะเดียวกัน ต่างคณะ สถาบันเดียวกัน ต่างสถาบัน ฯ (แต่ก็แห้วกินอยู่เรื่อยไป) แต่ก็จะจนจำแต่ช่วงเวลาดีๆ ที่เคยได้ทำอะไรร่วมกับคนที่ข้าพเจ้าพยายามจะจีบ(แต่เค้าไม่สนใจ) วันนี้ก็เกิดอารมณ์คิดถึงช่วงเวลาดีๆ เหล่านั้นขึ้นมาได้ไงก็ไม่รู้
คุณเคยมีไหมช่วงเวลาดีๆ เหล่านี้ ร้องเพลงบางเพลงร่วมกัน ฟังเพลงที่เป็นสื่อตัวแทนแก่กัน ไปทานอาหารที่ต่างๆ ด้วยกัน ไปชมภาพยนตร์การแสดงละครเวทีหรือคอนเสิร์ตด้วยกัน ไปเดินเล่นด้วยกัน ทำบุญร่วมกัน ไปซื้อของด้วยกัน ซื้ออะไรให้กัน นั่งรถไปไหนด้วยกัน โทรศัพท์พูดคุยกันทั้งวันทั้งคืน แอบมองหน้าเวลาเผลอ จับมือกัน จ้องรอยยิ้มกันและกัน มีสถานที่แห่งความทรงจำร่วมกัน ฯลฯ ช่วงเวลาดีๆ เหล่านี้ไม่อยากให้ทุกคนที่เคยผ่านมันลืมเลือนไปเลย ไม่อยากให้คำว่า"เลิกกัน"มาบดบังหรือทำลายความทรงจำดีๆ เหล่านั้นไป
คืนนี้ก็คงจะได้นอนหลับอย่างมีความสุขแล้ว สุขง่ายๆ ที่สร้างขึ้นจากความทรงจำดีๆ ของตัวเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น