พูดถึงวันวาเลนไทน์สักหน่อย วันนี้มีความสำคัญนะเพราะเป็นวันเกิดของคุณแม่ของข้าพเจ้า และก็เป็นวันแห่งความรักของคนอื่นๆ ทั่วไปด้วย ตั้งแต่เกิดมาจนอายุ ๒๒ ปีเนี่ยจำได้ว่าไม่เคยมีแฟนให้หนุงหนิงในวันวาเลนไทน์แบบคนอื่นเค้าเลย แอบอิจฉาคนมีคู่เล็กน้อย แล้วข้าพเจ้าก็ได้แต่นอนเล่นคอมพ์หรืออะไรก็ตามแต่ที่ห้องแทบทุกปี
ดีหน่อยนะที่ปีนี้วันวาเลนไทน์ตรงกับวันเสาร์พอดี ไม่ได้ดีใจที่จะได้ไปเที่ยวหรอกนะ แต่ดีใจที่จะได้อยู่ห้องเงียบๆ คนเดียว ไม่ต้องออกไปดูบ้านเมืองกับเค้า เดี๋ยวต๋อมอิจฉาจะทำงานอีก เหอๆ บอกแล้วว่าไม่มีดวงด้านความรักตามที่หมอดูหลายๆ ท่านได้ทำนายทายทักเอาไว้
วันนี้ไปสยามมา ก็เห็นบรรยากาศของคู่รักชื่นมื่นกันหลายคู่นะ แล้วเพลงในสยามก็ดังเปิดเพลง"เหตุเกิดจากความเหงา"ขึ้นมา อุตส่าห์ตั้งใจที่จะลืมอดีตก็น้ำตาตกในเลย ร้องคลอตามไปด้วยความเศร้าส้อย เนื้อหาของเพลงช่างตรงกับชีวิตของข้าพเจ้าอย่างมากมาย จะรู้ค่าเมื่อเค้าจากไปแล้วนี้เอง เอิ๊กๆ
ปิดท้ายบันทึกคราวนี้เลยเลือกเพลงนี้มาฝาก(ตัวเอง)เลยก็แล้วกัน ได้ยินเพลงมานานพึ่งเคยเห็นหน้าศิลปินตอนท้าย MV (สารภาพว่าไม่เคยดู MV นี้เลย) แล้ว MV ก็ดันคล้ายๆ ชีวิตขิงข้าพเจ้าอีก เหอๆ หวังว่าข้าพเจ้าคงจะไม่ต้องไปทำเหมือนออยธนาในตอนท้ายของ MV หรอกนะ เพราะชมพู่อารยาในชีวิตจริงเค้าคงไม่สนใจข้าพเจ้าแล้ว
เพลง: เหตุเกิดจากความเหงา
อีโมชั่น ทาวน์
ขอบคุณ..ระยะทางที่ทำให้เราต้องห่างไกล
ขอบใจ..เธอเหมือนกัน ทีเธอเลือกจากฉันไปแสนไกล
ขอบคุณเวลาที่ฉันนั้นไม่มีใคร
ขอบคุณอารมณ์อ่อนไหวที่มาทักทายกัน
ทำให้ฉันได้รู้..หากขาดเธอไปคงอยู่ไม่ไหว
เหตุเกิดจากความเหงาที่ทำให้รู้ว่ารักเธอเท่าไหร่
ความห่างไกลมันทำให้ฉันคิดถึงเธอ
ความอ้างว้างเดียวดายคอยตอกย้ำอยู่เสมอ
เหตุเกิดจากความเหงาที่ทำให้รู้เธอสำคัญเพียงใด
ความห่างไกลมันทำให้ฉันคิดถึงเธอ
ยิ่งห่างเหินเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้ว่าเป็นเธอ..ที่ฉันรักหมดหัวใจ
วันนี้..มาพบเธอ ด้วยใจที่เดินอย่างอ่อนล้า
ต้องการมาพบหน้า ต้องการจะบอกว่าพึ่งเข้าใจ
ขอบคุณเวลาที่ฉันนั้นไม่มีใคร
ขอบคุณอารมณ์อ่อนไหวที่มาทักทายกัน
ทำให้ฉันได้รู้..หากขาดเธอไปคงอยู่ไม่ไหว
เหตุเกิดจากความเหงาที่ทำให้รู้ว่ารักเธอเท่าไหร่
ความห่างไกลมันทำให้ฉันคิดถึงเธอ
ความอ้างว้างเดียวดายคอยตอกย้ำอยู่เสมอ
เหตุเกิดจากความเหงาที่ทำให้รู้เธอสำคัญเพียงใด
ความห่างไกลมันทำให้ฉันคิดถึงเธอ
ยิ่งห่างเหินเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้..ว่าเป็นเธอ..ที่ฉันรักหมดหัวใจ
มีคนเคยบอก ถ้าไม่สูญเสียบางอย่าง ก็ไม่รู้คุณค่าสิ่งนั้น
เหมือนอย่างตัวฉัน ทีเพิ่งรู้ว่าคืนวัน.ที่ผ่านมา ใครคือคนสำคัญ
เหตุเกิดจากความเหงาที่ทำให้รู้ว่ารักเธอเท่าไหร่
ความห่างไกลมันทำให้ฉันคิดถึงเธอ
ความอ้างว้างเดียวดายคอยตอกย้ำอยู่เสมอ
เหตุเกิดจากความเหงาที่ทำให้รู้เธอสำคัญเพียงใด
ความห่างไกลมันทำให้ฉันคิดถึงเธอ
ยิ่งห่างเหินเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้..ว่าเป็นเธอ..ที่ฉันรักหมดหัวใจ
ปล.แล้วก็ยังโรคจิตไปนั่งอ่านอะไรจากบล็อกของคนที่ไม่สนใจเราแล้วอยู่ได้นะ เป็นพวกโรคจิตอยู่แต่กับอดีตจริงๆ จะเศร้าไปอีกนานไหม งานการมากมายรออยู่นะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น