ความคิด

ชื่อเรื่องครั้งนี้คือ"ความคิด" แต่ไม่ได้จะมานำเสนอความคิดหรือทัศนคติอะไรของข้าพเจ้าหรอก แต่บันทึกคราวนี้เกี่ยวกับเพลงความคิดและก็เรื่องราวไร้สาระที่ประสบพบเจอในช่วงนี้นะครับ เพราะความคิดในช่วงนี้มีไม่กี่เรื่องหรอก โปรเจ็ค สาราณียกร ติดตามและประเมินผล งานหลังจบ และก็เธอ

ความจริงว่าจะปิดท้ายด้วยเพลงความคิดหลายครั้งแล้วเพราะเคยได้ยินหลายครั้ง แต่ไม่รู้ชื่อเพลงสักทีเลยไม่ได้ปิดท้ายด้วยเพลงนี้สักครั้ง วันนี้ไปเดินสยามเผอิญได้ยินดีเจบอกชื่อเพลงและเปิดเพลงนี้เลยรู้สึกว่าใช่เลยเลยเพลงนี้ที่ข้าพเจ้าตามหามาแสนนาน ในที่สุดก็ตามหามันจนเจอแล้ว ดีใจจังๆ

แล้วตอนกลับก็ไปแวะซีเด็ดบุ๊คชั้น ๗ เพื่อไปหาของขวัญวันเกิดให้เพื่อน (ดันเป็นอีกที่ที่ชอบนัดเจอคนอีก) แล้วก็เห็น SF ฉายตัวอย่างเรื่องนี้ ระหว่างที่ดูไปและไปซื้อไอติมโคนมากินอย่างมูมมาม ก็เจอน้องที่งานสรุปฯ เข้มคนหนึ่งมาทัก มาพร้อมกับพ่อและแม่เป็นครอบครัว ถ้าน้องคนอื่นๆ คงไม่ว่าอะไร แต่นี้เป็นน้องที่เคยกล่าวถึงในตอนที่แล้วๆ ว่าชื่อเป็นท่อนต่อกับคนในความทรงจำของข้าพเจ้า (ไปอ่านได้จากตอนความทรงจำสีจาง)

เอาเป็นว่าหลังจากฟังเพลงนี้แล้วก็ลองไปติดตามชมเรื่อง ณ ขณะรัก (A moment in June) ด้วยนะครับ เพราะเพลงนี้เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่องดังกล่าว เนื้อหาจะเป็นอย่างไรไปติดตามชมได้ด้วยตนเองตามโณงภาพยนตร์ แต่ถ้าอยากฟังเพลงนี้และร้องตามกับความคิดในสมองของคุณ ก็เลื่อนลงได้เลยนะครับ

เพลง: ความคิด
แสตมป์ อภิวัชร์ เอื้อถาวรสุข

ยังเดินผ่านทุกวัน
ที่ที่เราพบกันเมื่อก่อน
ยังจำซ้ำๆ ได้ทุกตอน
ราวกลับมีใครมาหมุน ย้อนเวลา

แต่ก็คงจะหมุนย้อนได้แค่ในความคิด
ในชีวิตจริง คงไม่เจอกันอีกแล้ว
ยืนอยู่ตรงที่เดิม แต่ไม่มีวี่แวว
เธอจากไปแล้ว และคงไม่ย้อนคืนมาหา

ได้แต่ฝากความคิดของฉันเอาไว้
เผื่อวันไหนเธอผ่านมา
เห็นที่เดียวกันนี้ เธอจะนึกขึ้นได้ว่า
เคยมีคนนึงยืนข้างเธอ อยู่ตรงนี้เสมอตลอดมา

ให้เธอสัมผัสความคิดที่ฉันทิ้งไว้
อาจไม่เห็นได้ด้วยตา
ฉันจะฝากเอาไว้ อยู่ในพื้นดินและท้องฟ้า
มันเป็นความคิดที่กระซิบว่า ฉันยังรักเธอ

อยากเจอเธอเหลือเกิน
เพราะก่อนที่เราต้องเดินแยกทาง
ฉันมีความคิดหลายๆ อย่าง
หลายอย่างเหลือเกิน ที่ฉันไม่ได้พูดไป

แต่กลับมานึกขึ้นได้ในเวลานี้
ในเวลาที่เธอเดินจากฉันไปแสนไกล
หากเธอนั้นยังอยู่ จะกอดเธอให้ชื่นใจ
และค่อยพูดออกไป ทุกสิ่งที่อยู่ในใจฉัน

ได้แต่ฝากความคิดของฉันเอาไว้
เผื่อวันไหนเธอผ่านมา
เห็นที่เดียวกันนี้ เธอจะนึกขึ้นได้ว่า
เคยมีคนนึงยืนข้างเธอ อยู่ตรงนี้เสมอตลอดมา

ให้เธอสัมผัสความคิดที่ฉันทิ้งไว้
อาจไม่เห็นได้ด้วยตา
ฉันจะฝากเอาไว้ อยู่ในพื้นดินและท้องฟ้า
มันเป็นความคิดที่กระซิบว่า ฉันยังรักเธอ

ขอให้เธอสัมผัสความคิดที่ฉันทิ้งไว้
อาจไม่เห็นได้ด้วยตา
ฉันได้ฝากเอาไว้ อยู่ในพื้นดินและท้องฟ้า
มันเป็นความคิดที่กระซิบว่า

ปล.เริ่มไม่อยากชอบใครแล้ว ไม่อยากมาเศร้าหากต้องผิดหวัง ตอนนี้ต้องพยายามหลอกตัวเองไปวันๆ ว่ายังแข็งแรงดีอยู่

๑ สัปดาห์ ก่อน วาเลนไทน์

เข้ามาสู่เดือนกุมภาพันธ์ของปี ๒๕๕๒ ได้อย่างรวดเร็วนะ เผลอแปปเดียวผ่านปีน้องวัวไปเกือบ ๔๐ วันแล้วเหรอเนี่ย เวลาช่างเดินไปอย่างไม่รอคอยงานโปรเจ็คของข้าพเจ้าเลย ตอนนี้ก็คงจะต้องมาปั่นกันสุดชีวิตเพื่อให้สามารถจบได้พร้อมกับคนอื่นๆ เค้าแล้วล่ะ ไม่งั้นเดี๋ยวไม่สามารถทำงาน กบจ ได้นะ

พูดถึงวันวาเลนไทน์สักหน่อย วันนี้มีความสำคัญนะเพราะเป็นวันเกิดของคุณแม่ของข้าพเจ้า และก็เป็นวันแห่งความรักของคนอื่นๆ ทั่วไปด้วย ตั้งแต่เกิดมาจนอายุ ๒๒ ปีเนี่ยจำได้ว่าไม่เคยมีแฟนให้หนุงหนิงในวันวาเลนไทน์แบบคนอื่นเค้าเลย แอบอิจฉาคนมีคู่เล็กน้อย แล้วข้าพเจ้าก็ได้แต่นอนเล่นคอมพ์หรืออะไรก็ตามแต่ที่ห้องแทบทุกปี

ดีหน่อยนะที่ปีนี้วันวาเลนไทน์ตรงกับวันเสาร์พอดี ไม่ได้ดีใจที่จะได้ไปเที่ยวหรอกนะ แต่ดีใจที่จะได้อยู่ห้องเงียบๆ คนเดียว ไม่ต้องออกไปดูบ้านเมืองกับเค้า เดี๋ยวต๋อมอิจฉาจะทำงานอีก เหอๆ บอกแล้วว่าไม่มีดวงด้านความรักตามที่หมอดูหลายๆ ท่านได้ทำนายทายทักเอาไว้

วันนี้ไปสยามมา ก็เห็นบรรยากาศของคู่รักชื่นมื่นกันหลายคู่นะ แล้วเพลงในสยามก็ดังเปิดเพลง"เหตุเกิดจากความเหงา"ขึ้นมา อุตส่าห์ตั้งใจที่จะลืมอดีตก็น้ำตาตกในเลย ร้องคลอตามไปด้วยความเศร้าส้อย เนื้อหาของเพลงช่างตรงกับชีวิตของข้าพเจ้าอย่างมากมาย จะรู้ค่าเมื่อเค้าจากไปแล้วนี้เอง เอิ๊กๆ

ปิดท้ายบันทึกคราวนี้เลยเลือกเพลงนี้มาฝาก(ตัวเอง)เลยก็แล้วกัน ได้ยินเพลงมานานพึ่งเคยเห็นหน้าศิลปินตอนท้าย MV (สารภาพว่าไม่เคยดู MV นี้เลย) แล้ว MV ก็ดันคล้ายๆ ชีวิตขิงข้าพเจ้าอีก เหอๆ หวังว่าข้าพเจ้าคงจะไม่ต้องไปทำเหมือนออยธนาในตอนท้ายของ MV หรอกนะ เพราะชมพู่อารยาในชีวิตจริงเค้าคงไม่สนใจข้าพเจ้าแล้ว

เพลง: เหตุเกิดจากความเหงา
อีโมชั่น ทาวน์

ขอบคุณ..ระยะทางที่ทำให้เราต้องห่างไกล
ขอบใจ..เธอเหมือนกัน ทีเธอเลือกจากฉันไปแสนไกล
ขอบคุณเวลาที่ฉันนั้นไม่มีใคร
ขอบคุณอารมณ์อ่อนไหวที่มาทักทายกัน
ทำให้ฉันได้รู้..หากขาดเธอไปคงอยู่ไม่ไหว

เหตุเกิดจากความเหงาที่ทำให้รู้ว่ารักเธอเท่าไหร่
ความห่างไกลมันทำให้ฉันคิดถึงเธอ
ความอ้างว้างเดียวดายคอยตอกย้ำอยู่เสมอ
เหตุเกิดจากความเหงาที่ทำให้รู้เธอสำคัญเพียงใด
ความห่างไกลมันทำให้ฉันคิดถึงเธอ
ยิ่งห่างเหินเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้ว่าเป็นเธอ..ที่ฉันรักหมดหัวใจ

วันนี้..มาพบเธอ ด้วยใจที่เดินอย่างอ่อนล้า
ต้องการมาพบหน้า ต้องการจะบอกว่าพึ่งเข้าใจ
ขอบคุณเวลาที่ฉันนั้นไม่มีใคร
ขอบคุณอารมณ์อ่อนไหวที่มาทักทายกัน
ทำให้ฉันได้รู้..หากขาดเธอไปคงอยู่ไม่ไหว

เหตุเกิดจากความเหงาที่ทำให้รู้ว่ารักเธอเท่าไหร่
ความห่างไกลมันทำให้ฉันคิดถึงเธอ
ความอ้างว้างเดียวดายคอยตอกย้ำอยู่เสมอ
เหตุเกิดจากความเหงาที่ทำให้รู้เธอสำคัญเพียงใด
ความห่างไกลมันทำให้ฉันคิดถึงเธอ
ยิ่งห่างเหินเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้..ว่าเป็นเธอ..ที่ฉันรักหมดหัวใจ

มีคนเคยบอก ถ้าไม่สูญเสียบางอย่าง ก็ไม่รู้คุณค่าสิ่งนั้น
เหมือนอย่างตัวฉัน ทีเพิ่งรู้ว่าคืนวัน.ที่ผ่านมา ใครคือคนสำคัญ

เหตุเกิดจากความเหงาที่ทำให้รู้ว่ารักเธอเท่าไหร่
ความห่างไกลมันทำให้ฉันคิดถึงเธอ
ความอ้างว้างเดียวดายคอยตอกย้ำอยู่เสมอ
เหตุเกิดจากความเหงาที่ทำให้รู้เธอสำคัญเพียงใด
ความห่างไกลมันทำให้ฉันคิดถึงเธอ
ยิ่งห่างเหินเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้..ว่าเป็นเธอ..ที่ฉันรักหมดหัวใจ

ปล.แล้วก็ยังโรคจิตไปนั่งอ่านอะไรจากบล็อกของคนที่ไม่สนใจเราแล้วอยู่ได้นะ เป็นพวกโรคจิตอยู่แต่กับอดีตจริงๆ จะเศร้าไปอีกนานไหม งานการมากมายรออยู่นะ

ตัดสินใจ

การตัดสินใจเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ถือว่าเป็นสิ่งที่อยากยิ่งของมนุษย์หลายๆ คน ในหลายๆ ครั้งหากเราตัดสินใจผิดพลาดไปแล้วอาจจะกลับมาแก้ไขอดีตไม่ได้ ก็จะได้แต่เสียดายหรือเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ตามแต่ แต่ข้าพเจ้าเป็นคนหนึ่งที่เชื่อมั่นในการตัดสินใจของตัวเอง ถึงแม้มันจะผิดพลาดไปแต่ข้าพเจ้าก็ได้ศึกษาหาข้อมูลและปรึกษาคนอื่นๆ มาพอสมควรแล้ว

แต่ทำไมช่วงนี้มีเรื่องราวให้ตัดสินใจมากมายเลยทีเดียว เป็นเรื่องใหญ่ๆ ทั้งนั้นเลย จะปรึกษาใครก็ไม่ค่อยได้เพราะเป็นเรื่องของตัวเองที่แปลกและพิสดารกว่าชาวบ้านมากมาย จะปรึกษาครอบครัวก็ยิ่งไม่ได้เพราะบางเรื่องครอบครัวก็ไม่รู้ว่าเราเป็นอย่างไร จะปรึกษาแฟนก็ยิ่งไม่ได้ใหญ่เพราะไม่มีนั่นเอง เอิ๊กๆ

ตอนนี้เรื่องที่ใหญ่ที่สุดก็เห็นจะเป็นเรื่องงานละครับ ใครบอกว่างานหายากข้าพเจ้าของเถียง หากคุณไม่เลือกงานหรือไม่ได้เอาแต่เรียนจนไม่สนใจใคร รับรองว่ามีงานเข้ามาหาคุณมากมาย จนบางทีคุณอาจจะเครียดเพราะไม่รู้ว่าจะทำงานไหนดี เพราะตัดสินใจคราวนี้อาจจะส่งผลกับหลายๆ อย่างในชีวิตเลยก็เป็นไปได้ เครียดนะครับเรื่องนี้

ตอนนี้มีหลักๆ ที่ติดต่อเข้ามาแล้วอยากทำก็มี ๔ ที่ ได้แก่ ๑.เว็บเด็กดีดอทคอม ทำคอนเทนท์และมาร์เก็ตติ้ง ที่นี่ทำมาตั้งแต่สมัยเรียนด้วย ผูกพันพอสมควร ๒.วิทยุจุฬาฯ ทำฝ่ายไอที นี้ก็เป็นที่สำคัญที่เริ่มรู้จักตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัย และทำให้เกิดเรื่องดีๆ และไม่ดีหลายอย่างในชีวิตขึ้นมา ๓.สำนักงานนิสิตสัมพันธ์ ดูแลทีวีที่ฉาย 56 จุดทั่วจุฬาฯ นี้ก็น่าสนใจเพราะรู้จักกันก่อนวิทยุจุฬาฯ อีก ๔.AI ดูแลทีวีและช่วยผลิตรายการเป็นตัวแทนของจุฬาฯ เป็นบริษัทที่รับสัมปทานติดตั้งและทีวีในจุฬาฯ อีกทีนะครับ

นี้ไม่นับที่อื่นๆ ที่ทาบทามเข้ามานะ เพราะ ๔ อันนี้น่าทำทั้งหมดเลย เว็บเด็กดี กับ AI น่าจะให้ผลตอบแทนที่เยอะพอๆ กัน ส่วนงานวิทยุกับนิสิตสัมพันธ์ก็ให้ผลตอบแทนแบบราชการนะครับ มันก็น่าสนใจไปเสียหมด เกณฑ์พิจารณามีเรื่องของความสุขกับงานที่ทำ ความสามารถที่มีอยู่ รายได้ที่ต้องใช้จ่าย ฯลฯ ข้าพเจ้าจะเลือกที่ไหนดีเนี่ย

ปิดท้ายบันทึกครั้งนี้ด้วยเพลงที่ตรงกับเหตุการณ์ในบันทึกดีกว่า ทั้งเรื่องงาน(และเรื่องอื่นๆ) นักร้องคนนี้แต่ก่อนเป็น idol ของข้าพเจ้าเลยนะ แต่ลองไปเสิร์ชดูรูปเค้าในปัจจุบันสิครับ ผมยาวอย่างกับฮิวโก้วงสิบล้อ เอิ๊กๆ ตอนนี้ก็โดนซื้อตัวไปทำงานที่แกรมมี่เรียบร้อยแล้ว ไม่ได้ทำงานที่ RS ต่อ (เหมือนข้าพเจ้า?)

เพลง: ตัดสินใจ
เจอาร์ กิตติกุลวงศ์

รู้ว่าเธอมีใจรักฉัน รู้ว่าเธอก็ยังรักเขา
ถึงวันนี้ก็คงต้องเลือกเอา ใครสักคนมั่นใจสักที

ทางซ้ายก็คนหนึ่ง ทางขวาก็คนหนึ่ง ต่างเจ็บที่เธอลังเลหัวใจ
เพราะฉันก็รักเธอ และเขาก็รักเธอ อยู่ที่เธอต้องการคนไหน

ตัดสินใจว่าเธอไม่รักใคร ตัดสินใจแล้วจงปล่อยเขาไป
จะเลือกทางซ้ายหรือขวาก็เลือกไป ทำได้ไหม (เก็บไว้คนเดียวเท่านั้น)

นอกจากเขาไม่ควรมีฉัน นอกจากฉันไม่ควรมีใคร
คงไม่ทนให้เป็นอย่างนี้ไป เลือกได้ไหมเพียงใครซักคน

ทางซ้ายก็คนหนึ่ง ทางขวาก็คนหนึ่ง ต่างเจ็บที่เธอลังเลหัวใจ
เพราะฉันก็รักเธอ และเขาก็รักเธอ อยู่ที่เธอต้องการคนไหน

ตัดสินใจว่าเธอไม่รักใคร ตัดสินใจแล้วจงปล่อยเขาไป
จะเลือกทางซ้ายหรือขวาก็เลือกไป ทำได้ไหม (เก็บไว้คนเดียวเท่านั้น)

ทางซ้ายก็คนหนึ่ง ทางขวาก็คนหนึ่ง ต่างเจ็บที่เธอลังเลหัวใจ
เพราะฉันก็รักเธอ และเขาก็รักเธอ อยู่ที่เธอต้องการคนไหน

ตัดสินใจว่าเธอไม่รักใคร ตัดสินใจแล้วจงปล่อยเขาไป
จะเลือกทางซ้ายหรือขวาก็เลือกไป ทำได้ไหม (เก็บไว้คนเดียวเท่านั้น)

ตัดสินใจว่าเธอไม่รักใคร ตัดสินใจแล้วจงปล่อยเขาไป
จะเลือกทางซ้ายหรือขวาฉันขอเธอ ทำได้ไหม รักคนเดียวเท่านั้น

ปล.อยากมีคนมาช่วยตัดสินกับเรื่องต่างๆ ในชีวิตจัง ตอนนี้ก็พึ่งตัดสินใจหาหอใหม่ไป มันก็โอเคนะสำหรับข้าพเจ้าสภาพอยู่ได้ แต่ถ้าใครจะมาอยู่ด้วยก็ตัดสินใจมาอยู่ได้นะ มาหารค่าหอกัน เอิ๊กๆ