นิสัยเสีย

น่าเบื่อจะสอบปลายภาคอีกแล้ว การต้องสอบแต่ละครั้งของข้าพเจ้าก็ไม่ต่างอะไรกับการต้องบังคับให้เด็กต้องทานผักขมๆ เหม็นๆ ไม่มีเด็กที่ไหนชอบหรอก ข้าพเจ้าจริงๆ แล้วไม่ได้เกลียดการสอบเท่าไรนะ ถ้าให้สอบเกี่ยวกับสิ่งที่ข้าพเจ้าสนใจ แต่นี่ต้องมาสอบอะไรก็ไม่รู้เกี่ยวกับโปรแกรมต่างๆ เขียนแผนภาพแผนภูมิอะไรก็ไม่รู้ ลองให้ไปสอบเกี่ยวกับเนื้อหานิเทศศาสตร์ดิ จะสู้ตายถวายชีวิตให้เลยทีเดียวเชียว

เป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือเดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยอ่าน นอนมากขึ้น ดูทีวีนานขึ้น ทานอาหารต่างๆ บ่อยขึ้น ก็เลยทำให้อ้วนขึ้น เหมือนเริ่มประชดชีวิตอย่างไรก็ไม่รู้ กลับไปเลวพอสมควร ออกกำลังกายก็ไม่ค่อยได้ออก ฟังเพลงก็ไม่ค่อยได้ฟัง ห้องนอนก็ปล่อยให้มันรกสุดๆ ไม่ได้จัดการอะไรกับชีวิตตัวเองให้มันมีระเบียบอะไรเลย ใช้เงินก็เปลืองแทบทุกวันเลย ดีจริงๆ ชีวิตในช่วงนี้

นิสัยเสียหรือนิสัยเลวๆ หลายอย่างก็กำลังกลับมาหามากมาย รู้ว่ามันไม่ดีก็ยังกลับไปทำหรือประพฤติแบบนี้อยู่ได้ แค่เรื่องนิดๆ หน่อยๆ มารุมเร้ามากหน่อย กับเรื่องนิดๆ หน่อยๆ หายไปมากหน่อย ทีเวลาช่วยเรื่องคนอื่นทำได้ แต่กับปัญหาของตัวเองไม่สามารถทำได้ แย่จริงๆ เมื่อไรจะผ่านพ้นช่วงเวลานี้มันไปได้เนี่ย ขี้เกียจแสร้งทำเป็นอยู่ดีมีสุขกับคนอื่นๆ ที่เข้ามาพูดคุย ทั้งที่ในสมองและในใจไม่ไหวล่ะ

อีกไม่นานก็ได้กลับกรุงเทพฯ ได้ไปฝึกงานตลอดปิดเทอม จริงๆ อยากไปฝึกกับอีกที่มากกว่านะ แต่เห็นเพื่อนอยากไปมากก็เลยยอมสละเปลี่ยนมาฝึกที่นี่ก็ได้ แต่ที่นี่ก็ได้ข่าวว่ามีปัญหาภายในเล็กๆ น้อยๆ หรือยิ่งใหญ่ก็ไม่รู้ที่รอรับข้าพเจ้าไว้แล้ว ทำไมปีนี้มันดวงนี้แบบนี้ อยากไปเที่ยวทะเลจังเลย ไปโดดน้ำทะเล ไปที่ไหนก็ได้ที่ไม่มีคนรู้จัก อยากปลดปล่อย อยากผ่อนคลาย อยากชาร์จไฟในตัวอีกครั้ง

เคยไหม....

เคยไหม . . . . ที่รักใครมาก จนไม่สนใจว่าเขาจะเป็นยังไง จะดี จะร้ายแค่ไหน
เคยไหม . . . . ที่ทำได้ทุกอย่าง เพื่อให้เขามีความสุข ถึงแม้ว่าตัวเราจะทุกข์
เคยไหม . . . . ที่นึกถึงเขาทุกลมหายใจ นึกถึงเขาทุกครั้งที่หลับตา
เคยไหม . . . . ที่เชื่อมั่นในคำสัญญาของเขา ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าไม่มีวันเป็นไปได้
เคยไหม . . . . ที่ยอมทำทุกอย่างแม้ต้องเสียใจเพื่อให้เขายังอยู่กับเราต่อไป
เคยไหม . . . . ที่ห่วงใครมาก ๆ จนไม่อยากให้ไปไหน
เคยไหม . . . . ที่ทำตัววุ่นวาย จนทำให้เขารู้สึกรำคาญ
เคยไหม . . . . ก่อนที่จะทำอะไรลงไป จะต้องนึกถึงความรู้สึกเขาก่อน
เคยไหม . . . . ที่แค่เขาชมใครว่าสวย ว่าหล่อ เราก็เก็บมาคิดมากจนทะเลาะกัน
เคยไหม . . . . ที่อยากจะทำตัวให้ดูดี ให้น่ารัก เพื่อที่จะไม่ให้เขาไปสนใจใคร
เคยไหม . . . . ที่ขี้หึง หึงแม้กระทั่งรู้ว่ามันเป็นเรื่องล้อเล่น
เคยไหม . . . . ที่ถูกใครทำร้ายหัวใจแล้วยังยอมให้เขากลับมาทำร้ายดังเดิม
เคยไหม . . . . ที่เขาทำในสิ่งที่อภัยให้ไม่ได้ แต่ก็ยังอภัยให้เขา
เคยไหม . . . . ที่ต้องให้โอกาสเขาเปลี่ยนแปลงตัวเอง ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้
เคยไหม . . . . ที่คิดถึงเขา แล้วนั่งร้องไห้อยู่คนเดียวบ่อยๆ
เคยไหม . . . . ที่อยากให้เขากลับมาอยู่ข้างกายเรา ทั้งที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้

The Star

เมื่อสักครู่งงนิดหน่อยว่าบัญชีผู้ใช้งานของข้าพเจ้าเป็นอะไร ไม่สามารถเข้าสู่ระบบได้ทั้งที่พิมพ์ถูกต้องทั้งหมด จนต้องกดแจ้งรหัสหายไปที่อีเมลล์ ก็นึกในใจต่อว่ามันเป็นบัญชีผู้ใช้งานเดียวกัน(gmailกับblogger) แต่ก็เข้าสู่ระบบของอีเมลล์ได้เลยลองเข้าสู่ระบบอีกครั้ง มันก็เข้าสู่ระบบได้ตามปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น - -" เกือบกดรีเซ็ทรหัสผ่านใหม่แล้ว ระบบมันป่วงจริงๆ เกือบจะไม่ได้เขียนบันทึกล่ะ

ระหว่างนั่งพิมพ์งานวิชาจริยธรรมที่สุดแสนน่าเบื่อที่ต้องเขียนให้ได้ ๓ หน้า ก็นึกขึ้นได้ว่ามีรายการ The Star ที่ช่องเก้า กดดูทันทีเลยเพราะเมื่อวานลืมไปว่ามีเลยอดชม งานการเลิกทำในทันทีเพื่อตั้งใจชมรายการ ปีนี้คนมาคัดเลือกเยอะขึ้นมากมายนะ เข้าใจอารมณ์คนที่มาคัดเลือกนะ เพราะเคยไปคัดพิธีกรของ Gsquare แล้วก็ตกรอบมา เข้าใจอารมณ์ความตื่นเต้นและความกดดันของคนที่มาเข้าประกวดอย่างทันที

รายการก็ดูซึ้งดีนะ ตกรอบก็เปิดเพลงบิ้วอารมณ์ เข้ารอบก็เปิดเพลงบิ๊วอารมณ์ ไม่มีอะไรก้เปิดเพลงคลอ คนตัดต่อจะอะไรกันหนักหนาเนี่ย(แต่ถ้าไม่มีรายการก็แห้งนะ ใส่เพลงนะดีแล้ว) ดูไปก็แทบจะน้ำตาไหลเชียว(มีความรู้สึกกับเค้าด้วยเหรอข้าพเจ้า หุหุ) สงสารคนที่ตกรอบนะ พยายามเต็มที่ก็ยังตกรอบ แค่พยายามคงยังไม่พอถ้าไม่มีองค์ประกอบอื่นช่วย

แต่มีบ้านหนึ่งพ่อแม่เค้าก็ส่งเสริมลูกตัวเองนะ ขับรถพาไปเรียนร้องเพลงถึงกรุงเทพฯ จากหาดใหญ่ สุดยอดไปเลยนับถือๆ ผู้ปกครองผมเหรอไม่มีทางโดยเด็ดขาด แค่อยากเรียนนิเทศยังไม่ได้สนับสนุนลูกชายตัวเองเลย ทุกวันนี้ข้าพเจ้าเลยต้องมานั่งเรียนเป็นโปรแกรมเมอร์อย่างนี้ พูดแล้วเศร้าใจเดี๋ยวก็คลั่งอีก แอบอิจฉาน้องคนนั้นนิดหน่อย แต่ก็ดีใจนะที่น้องคนนั้นเข้ารอบกับเค้าด้วย แล้วก็มีน้องคนอีกคนที่แต่คนว่าดำ ไม่ต่างจากข้าพเจ้าที่โดนว่าอ้วน หุหุ แล้วน้องคนที่ก็มาคัดคนเดียวไม่มีผู้ปกครองมาเหมือนคนอื่นๆ เอิ๊กๆ รู้สึกเหมือนกำลังดูตัวเองตัวที่ไปคัดพิธีกร GSquare ที่ต้องอ้อนวอนลากพี่เพชรไปเป็นเพื่อน

น่าจะมีรายการประเภท Reality แบบนี้เพิ่มอีกนะ แต่เป็นการคัดหาอย่างอื่นอกจากนักร้อง ยิ่งถ้าคัดหาโปรดิวเซอร์นะจะสมัครทันที อยากทำอาชีพนี้ใจจะขาย ไปดูประกาศรับสมัครของ TPBS แล้วน่าสนใจ แต่เรียนวุฒิวท.บ.มาบริษัทไหนเค้าจะรับข้าพเจ้าเนี่ย แต่จะไปทำอาชีพโปรแกรมเมอร์ก็คงจะไม่รอด หุหุ อนาคตจะเป็นอย่างไรต้องมาติดตามกันต่อไป

เอาล่ะหมดเวลาทำสิ่งไร้สาระแล้วครับ กลับคืนสู่โลกมนุษย์จริงต่อ การบ้านและงานรอเราอยู่ สู้ต่อไปๆ อยากนอนทั้งวัน กินของอร่อยๆ แล้วก็ดูหนังไปเรื่อยๆ น่าจะมีความสุขดีนะเนี่ย

ปล.ตรุษจีนก็ไม่ได้กลับบ้านที่นครพนม แต๊ะเอียก็เลยไม่ได้สักบ้านเดียว วาเลนไทน์ก็ไม่มีแฟนกับเค้าสักคน เดือนกุมภาพันธ์ปีนี้ช่างโหดร้ายกับกระผมยิ่งนัก เข้าใจแล้วที่เดือนนี้มีวันน้อยที่สุด เพื่อที่จะได้ผ่านไปเร็วๆ หุหุ